Liderler Panosu

Gitsin. Bırakalım, gitsin onu konturol etmeye çalıştığımızı evvela fark, sonrasında da terk edeceğiz. Bunu yaşamak zorundadır; bir şey öğrenecekse bile, onun için bunun başka bir yolu yok ya da biz bilmiyoruzdur.; tam da bunu yaşayış sayesinde öğrenebilecektir. Biz onu kontırol etmeye çalıştıkça, o bundan anca kendi canlılığını, hayatını, hayat enercisini, artık neyse onu konturol edilmesi gereken bir şey olarak değerlendirmeyi öğrenecektir. Bu da, kullandığı dildeki sözcükleri belli şekillerde ve şiddetle seslendirişler, aslında içinden gelen o olmadığı halde, mimiklerini, sesini, vücudunu kullanışını başka türlü yapışlar, birtakım kas ve eklem katılıkları, eğilip-bükülmezlikler ve daha daha niceleri olarak, onda tezahür edecekdir. Yani ona bunu öğretmiş oluruz. Elbette ona böyle modellik etmek istemez, bu süreçlere, hem kendimizde, hemi de onda, bilimsellikle, çok daha fazla ziya tutmak, duttuğumuz işbu ziya sayesinde de, olup biteni nep net, pırıl pırıl, ışıl ışıl görmek, doyasıya anlamak isteriz. Doğrusu, bu bahste kendi isteğimi karşımdakine ifade edebildiğim, onun da mes'eleye kendini pür dikkat edişi nisbetinde bir yarar elde ediş söz konusu. Yarış veya normal arabaya bindirmeden önce, ona, bunun nasıl bir araba olduğunu acele etmeden ifade etmeli, minik gaza basış denemeleri yapmaya imkan sağlama istikametinde, kolaya kaçmadığımın,hızlanmadığımın gayet ayırdında olarak gayret göstermeliyim. Sayın Saadettin, Evvela bu harikulade temenniniz için size binlerce teşekkürler. Herkesi yenip, daima muzaffer olma bahsinde, doğrusu temenninizi ziyadesiyle motive edici bulduğumu ifade etmek isterim. Ancak ''herkesi yenip, daima muzaffer oluş''un da asla tamamen gerçekleşemeyecek bir hayal olduğunu veya ''daima muzaffer oluş''un ancak, daima buna eşlik eden ve medaliya tahtasına çıkılıp, boyna medaliya takış, ele de kupa alış gerçekleştiğinde, bir nebze azalmış gibi olsa da, sürekli bir korku (ya biri gelip, şampiyonluğumu elimden alır) eşliğinde, acı bir şerbet gibi dadıldığını da ifademe eklemek isterim. Acı bir şerbet, yapayalnız dadılan acı bir şıradır aynı zamanda ''daima muzaffer oluş''. Ne Ma Lonk'un, ne Timo Bol'un ne de emsalleri başka bir şampiyonun, bu kekremsi şerbet dadından azade bir şekilde şampiyonluklarının keyfini doya doya sürdükleri kanaatinde olmadığımı ifade etmek isterim. Ara sıra geçmişe dalıp, kaç kez şampiyon olduğunu hatırlayıp, saymak vesaire bunlar belki kekremsiden geçici, minik kaçışlar olabilir ama nafiledir...Kekremsi, hep bekler bu yolun yolcusunu. Her zaman, alttan, sıfırdan, sokaktan bir yoksul boksör gelip, altın kemerinizi alabilir. Daha iyi biri, hep vardır... Elbette masa Tenisine bir savaş yolu olarak yaklaşmayan yaklaşımlar da mevcut. Bu bahsteki kaleme alışlarımda bu hususu net olarak ayır(a)mamış, okuyucuların, bu işin zaten böyle olduğunu baştan kabul etmiş olduklarını var saymış olabilirim, kusura bakmayınız. Ancak şunu açık yüreklilikle kabullenmek gerekir ki, aslen bu, savaştır.