beşyüziki

Batra'nın aynı turnuvada, yukarıda bahis konusu olan takım arkadaşı Akula ile çeyrek final maçı. Takdir edersiniz ki, Akula'nın forhend atak hareketi Batra'ya göre daha bütün, sağlam, istikrarlı ve merkezlenmiş. Sipinks olsun, çivi olsun, Akula atak yapıp sonraki topa hazırlanırken, Batra'da bazen gözlediğimiz gibi dağılmıyor ve savrulmuyor. Manika Batra ''uzun boylu'' ve onun ''core'' yani bedenin merkezinde diyebileceğimiz, leğen kemiğinden kafatasına kadar olan alanda, omurgaya yakın bölgelerdeki kasları, maç boyunca, kol ve bacaklardaki ani yön değiştirişlerde uzuvları savrulmadan ve yalpalamadan bir arada tutacak, hareketi bir yönde yaptıktan sonra uzvu rahatça geri çekebilecek kadar güçlü değil ve dengesi bozuluyor. Zamanlama ve mesafe de haliyle bundan etkileniyor. Merkezlenemiyor ve atakta rahatça güç de üretemiyor. Winter'la olan maçında bir Winter'ın bir Batra'nın forhend ataklarına bir bakın isterseniz. Hele de Batra forhendle Winter'ın forhendine atak yaparsa, Winter çok daha sert kontralarla onu peynir ekmek gibi yiyor. Umarım, lafı ''core'' kasları çalıştırıp güçlendirmeye yarayan çalışmaların ehemmiyetine, bu çalışmaları yapmanın masa tenisinde ekmeğimize ne de güzel yağ süreceğine getirmeye çalıştığım, dikkatli okurun gözünden kaçmamıştır. Ha, Hintliler, o yogaların o dangalların memleketi farkında değil mi ''core'' kaslarını güçlendirmenin? Orasını bilemeyeceğim; dediklerim yalnızca Batra'nın oyununda gördüklerime dair.

Sözlerime, evvela, edindiğim son malumat uyarınca, Manika Batra'nın tahtasının fiberli off bir tahta olduğunu, bekendinde de süngersiz Grass DTecs olduğunu ifade ederek başlamak istiyorum. Video lezzetli bir seçki; bununla beraber maçın tamamını da izlemek isteridim; lakin henüz böyle bir videoya ulaşamadım. Bu turnuvada Hindistan adına oynayan başka bir kadın oyuncu var, Batra'dan daha genç ve o da benzer veya aynı ekipmanla, masaya yakın, şut, blok, kesme-blok oynuyor. Hint bayan takımında, böyle oynayışın ıncığının cıncığının ele alınıp, o istikamette çalışmalar yapıldığı göze çarpıyor. Hindistan'da bir mini gelenek, bir süngersiz uzun pütürle bulok kuşağı mi oluşuyor? Bu, uzaktan kesmeci defansçı Rus ve Güney Kore'li kadınları yetiştirme geleneğini ki buna gelenek denilip denilmeyeceği bir başka bahstir, hatırlatıyor, çağrıştırıyor. Ülkemizde de, 70'li yıllar Eskişehir defansçı kızlarını hatırlayan hatırlar. Söğüt ağacıynan kaplanmış Butterfly Defence tahtaları üzerinde, bir yüz süngersiz Tibhar kısa pütür, diğer yüz süngersiz Tibhar uzun pütürle uzaktan taaak! Taaaak! Taaak! diye kesen eski Türkiye şampiyonları, klasik defansçılar... Pütür genişlik-yükseklik oranı sabitleri de yok henüz o vakit hani.. Top da 38 mm. Hani bööle güzel yani, icabında fırıl fırıl biliyo musun... Sürtünmesiz uzun pütürlerin yasaklanmasından sonra, forumlarda ''vay bu pütürlerin yerine masaya yakın kesik-buloklar için şimdi hangi ekipmanları kullanalım'' bahislerinde, ikame için en uygun lastiğin Grass DTecs olduğu kanaat ve beyanlarına pek sık rastlar olmuş idik...Ki bu bahisler zaman zaman yine açılıyor. Bununla beraber, bu beyanlarda bulunanların kaleme aldıkları satırlarda, hep DTecs'i aşırı hızlı bulup, bundan şikayet ettiklerini ve oradan da ''DTecs'in de yerine ne kullanabiliriz''e koştuklarını görüyoruz. Batra'nın oyununun, çevirip düz lastikle eşlik ettiği kesme-buloklarının, olabilecek en üst düzeyde, Grass DTecs kullanımına doğrusu pek de güzel bir emsal teşkil ettiğini ifade etmek istiyorum. Benzer bir örnek de İsveç'li Fabian Akerstrom; lakin o DTecs'den değil, daha ''yavaş'' olan Dornenglanz'dan ''ekmek yiyor''. Eğer o da en son TT Death Metal adlı pütüre geçmedi ise. Satırlarıma son verirken, şimdi sizleri, biri doğu, biri de batıdan gelen bu iki kadının kapışmasının lezzetli seçkisiyle baş başa bırakıyorum.

Çeviri yapmaksızın, videodaki önemli bulduğum bazı hususları sunuyorum: - Yapıştırmayı, yani çalışmayı gerçekleştireceğimiz tezgahta, evvela bu işte gerekli malzemelerimizi eksiksiz hazırlamak, onları el altında kullanıma hazır halde yerleştirmek. Önce yalınızca bunu yapmak. Unutmayalım ki, Beşiktaş'a gideceksek, önce odanın kapısından dışarı çıkmak üzere sandalyemizden inmeli, yere basmalı, sonra ilk adımı atmalıyız; bunu ikinci adım izleyecek, evden çıkmak, vesaite binmek diye dillendirdiğimiz bilumum süreçlerin ard arda dizilişi Beşiktaş'a gitmenin gerçekleşişi haline gelecektir. Bu sürecin, kafamızdaki daha önce Beşiktaş'a gitme deneyimlerimizin izleriyle hiçbir ilgisi yoktur. Eski Beşiktaş gidişleri geçmiş, olmuş bitmiştir, artık onlar için hiçbir şey yapamayız. Ancak elbette ki bu hatıralar şu anki Beşiktaş'a gidişimizde bize yardımcı olurlar. Şayet gözümüzü açarsak müdhiş bir keyifle de tecrübe edeceğiz ki her an yepyeni ve taptazedir. Hayatımızla ilgili her ne yapacaksak onu şu an, tam şimdi ve burada yapabiliriz. Ralli sırasında, o an topa şöyle veya böyle vurmak misali. - Gerekli malzemelerin içinde, lastik ve tahtaya sürerken fazla gelen yapıştırıcıyı silmek için kenarda bir karton bulundurmak. Unutmayalım ki, tekrarlar, yanlışlar ve tekrarlar boyunca, yapıştırıcıyı tahta veya lastiğe ne az ne de fazla, tam işimizi görecek kadar dökmede ustalaşma yolu, bu yol, işte bu yanda bulundurulan kartonlarla döşeli. Dilerim bu ustalaşma, yapıştırıcı dökmekle sınırlanmaz; su, elektrik, yiyecek ve bilumum kaynakların da akıllıca ve dikkatle kullanımı şeklinde, ülkemize ve gezegenimizdeki varoluşumuza yayılır. - Yapıştırıcıyı sürmek için geniş bir sünger kullanmak. Hem tahta hemi de lastik süngeri üzerinde, yapıştırıcıyı, topaklanmalar olmadan, yüzeyin her bölgesinde eşit kalınlıkta olacak şekilde, acele etmeden, lakin ağırdan da almadan, güzelce yayarak sürmek. - Yapıştırıcıyı tahtaya sürerken saptan tahtanın tepe-ucuna doğru sürmek. Bu hususun ehemmiyetini takdir etmenin doğrusu beni aştığını ifade etmek istiyorum. Tahmin edişleri esirgemek de gayet yerinde geliyor. Bu hususa açıklık getirmek isteyenler bu konuya yazışlarını esirgemezlerse sevinirim. - Tahta ve lastiğe yapıştıcı sürünce kendiliğinden kurumaya bırakın. Bu, sıcak havalarda 2-4 dk. diğer şartlarda 15 dk. kadar sürüyor. Bir kurumuş mu testi: Lastiğin süngerine parmağınızla bastırın, sonra parmağınızı çektiğinizde, lastikte iz kalmıyorsa artık lastik iyice kurumuş, yapıştırılmaya hazır hale gelmiş demek. Şimdi yapıştırın. - Ovçarov, yapıştırıcının kurumasını hızlandırmak için sıkça yapılageldiği üzre, elektrikli ısıtıcı, fön makinası kullanıldığında, bunun lastiği yumuşattığını söylüyor. Bunu tavsiye etmiyor. Peki öyleyse neyi, Ovçarov neyi tavsiye ediyor? Ovçarov sabırla lastiğin kurumasını beklemenizi, buna zaman ayırmanızı tavsiye ediyor. Doğrusu Ovçarov'un tavsiyesini, aslen, sabırlı olmayı tavsiye etmek, sabrı tavsiye etmek şeklinde yorumlamak için, bir hayli sabırsızlandığımı ifade etmeliyim. - Ovçarov, tahtaya bir kat, lastiğe ise üç kata kadar yapıştırıcı sürdüğünü, bunun hız getirdiğini söylüyor. - Lastiği, tahtaya sapa yakın kısmından yapıştırarak yapıştırmaya başlayın da diyor Dimitri. Bundan sonra lastiği gererek yapıştırırsanız, lastik ''sert'' ve ''hızlı'', germeden yapıştırırsanız daha ''sipinli'' olur diyor. - Bu şekilde raketimi maçtan iki gün önce yapıştırır, akabinde çantama koyar, orada tutarım da diyor. İlk gün çıkarır, bir saat oynarım; ikinci gün de artık raketim maçta oynamaya hazırdır diye de ekliyor.

Stiga Clippa'nın, anılan meblağın altında, tedarik edilebilecek en kaliteli, kelimenin tam manasıyla mükemmel bir kısa pütür olduğuna kalıbımı basarım. Dahası bu pütür, anılan meblağın üstünde, hatta pek çok üstünde de kalite ve mükemmeliyetini aynen muhafaza etmektedir. ''Yavaş kalıyor'' tarzı atışlara itibar etmeyiniz. Bunlar, vuruş tekniklerinde mahir ve gücünün zamanlama ve patlayıcılığında kafi derecede ustalaşmış gerçek bir kısa pütür çivicisinin gülüp geçtiği lakırdılardır. Onların şutlarını izleyen sessizlik ne demek istediğimi çok daha iyi anlatmaktadır. Pekii, eğer meblağda bir tahdit bahis konusu olmasaydı yine de Stiga Clippa'yı tavsiye eder miydim? Evet; kelimenin tam manasıyla evet. İlaveten, elbette bir kerre kesenin ağzı açıldığında, hele de kullanacak kişi nasıl oynadığı konusunda, belki kısa bir video ile daha da açılırsa, kullanımın yönelimine göre, seçilecek başka pütürler de var. Açık kese bahsinde, hareket tarzım şöyle: Mima Ito Nittaku Moristo, Matthias Falck Yasaka Rakza PO, adını hatırlayamadığım başka bir kadın üst düzey çinli oyuncu da Butterfly Flarestorm 2 kullanıyor. Bir de He Zhi Wen'in bugün ne kullandığına bakardım. Sonra bu pütürleri edinip, bir süre oynayıp, içlerinden elime uygun geleniyle devam ederdim...Tabii Clippa ile oynamıyorsam.

Stiga Clippa.

-Bir yöntem; bürünme: Her sayıda, durumu '' 11-10 mağlupmuşum ve bu son setmiş'' şeklinde hayal edip öyle oynamak. Burada tutum, oyun oynayan küçük bir çocuğunki gibi olursa, bu çok daha kolaylaşıyor; ''bir sihir oldu, gözümü açıp kapadım ve şimdi 11-10'muş''. Eğer buna ''bürünebilirseniz''... Maçta, sayı arasında, yöntemi hatırlayın, biraz yavaşlayın ve iyice havasına girin; 11-10 mağlupmuş gibi hissetmek için ne gerekiyorsa yapın ve öyle oynayın. Sayıyı kaybetseniz bile sonrakinde yine aynı yöntemi uygulayın; 10 - 9 gibiymiş de yapabilirsiniz bu kez. - Bir başka yöntem: O anda maçın kaç kaç olduğunu ''unutup'', yalnızca oynanmak üzere olan sayıya, onu almaya, onu oynanacak ilk ve son sayı saymaya odaklanmak ve n'olursa olsun sonraki sayıda yine aynısını yapmak. Yalnızca bunu uyguluyor, tüm enerjimizi bunu uygulamaya vakfediyoruz. Sayılar kendi kendine sayılıyor, maç tamamlanmaya doğru ilerliyor; o tarafla hiç mi hiç ilgilenmemek, zihin bunlarla meşgul olmaya başladığında, dikkatini vücuduna, kendi vücut ağırlığını hissetmeye vb. o ana geri getirip, oynanmak üzere olan sayıya, onu almaya, onu oynanacak ilk ve son sayı saymaya, her şeyin bu oynanacak sayı olmasına odaklanmak. Konsantre olmayı, tüm enerjiyi bir noktaya, hedefe, tutuma veya alana odaklamak, oraya - orada yoğunlaştırmak şeklinde tanımlayabiliriz. Konsantre oluşta, enerji ne denli küçük bir alana yöneltilebilir ve orada tutulabilirse, o denli etkili oluyor. İnce kenarlı bir pertavsız(büyüteç), gelen ışınları odak noktasına yöneltiyor, odak noktası müthiş aydınlık, sıcak ve ''etkili'' oluyor; güneş de varsa, odak noktasına koyduğunuz bir kağıt veya çırayı tutuşturabiliyorsunuz. Kağıt odak noktasının dışında tutuşmuyor ama odak noktasında tutuşuyor. Ne oluyor? Bilmiyorum. Ama öyle olduğuna kalıbımı gönül rahatlığıyla basıyor, bu olguyu konsantre kavramına yaklaşmak, bu konuda anlayış kazanmak için değerli buluyorum. Konsantre olmak, hedef-nokta dışında kalanların dışlanmasını, elenmesini, onlara enerji verilmeyip, tüm enerjinin tekrar tekrar hedef noktaya yöneltilmesini ve orada ''kilitlenmeyi''gerektiriyor. Bu bakımdan, zihin tarafından, konsantrasyonun hedefi dışında kalan her şey, dikkat dağıtıcı, engelleyici, enerji emici, istenilmeyen, rahatsız edici vb. addediliyor. Hedefi gerçekleştirmek için gerekli enerjinin yanısıra, konsantre olmanın, bu sürecin bizzat kendisi enerji gerektiriyor. Bu bakımdan konsantrasyonun sürdürülebilir olmadığını da söyleyebiliyoruz. Bununla beraber pek çok işi değişik derecelerde konsantre olma sayesinde yapıyoruz. Zihnin başka halleri de var; ve bu konu da ziyadesiyle ehemmiyetli, lakin bu başka bir bahs. Hayatımızın ilk yıllarında enerjimiz yüzen, odaklanmamış bir halde. Küçük çocukların dikkatlerinin nasıl oradan oraya gittiğini, kolay dağıldığını biliyor, bunu vücut hareketlerinde de görüyoruz. Henüz dikkatlerini bir nokta, konu, iş üzerinde toparlayıp, orada tutamamaktadırlar, zira çocuğun bedeninde bunun gerçekleşebileceği zemin daha ortada yoktur. Bu zemin oluşma halindedir. Sinir ağları, kaslar, kemikler, bilumum şeyi gerçekleştirmek için gerekli organik eşgüdüm zeminleri henüz oluşmakta, henüz katılaşmaktadır, bu insan filizlerinde. Çocuklar, büyürken konsantre olmayı şu veya bu derecede öğreniyor. Yaşayabilmeleri için öğrenmek de zorundalar. Yetişkinler çocuklara, hem ''bilerek'' çeşitli yollarla, hem de zerre farkında olmadan, kendi işlerini yaparkenki yoğunlaşmaları ve halleriyle, ''öğretiyorlar''.

Olacağı varsa da ne Ma, ne Xu asla ve asla olmasın. Kendisi olsun. Bir dilek dileyeceksem, bu herkes için de geçerli ve o da şu : O da, herkes gibi, kendisi olsun. Nasıl ki doğa her birimizi parmak izlerimizde de aşikar olduğu üzere, zaten biricik, eşsiz var etmiş; kişinin de ancak kendisi olmak, kendini gerçekleştirmek, kendiliğinden özgün olmak durumunda olması hali kabak gibi ve masa tenisi açısından da Zhou Qihao'nun bu yola zaten girmiş olması da tabak gibi ortadadır. Ma ve Fan'ın zihinlerimizdeki şimdiye kadarki kayıtlarının yorumlarından çıkarılmış bir sonuç, bir yargı, bir izlenim, bir farzediş olan ''yenilmezlik''lerine pirim verseydi ki benzer izlenimler ve yargılar muhakkak Zhou'nun zihninde de yer etmiştir; o vakit Zhou onları yenemezdi. Bu, na-mümkün. Zhou, kendi içinde, zihninin ona tesir etmeyeceği, onu belirleyemeyeceği bir yerle temas halinde olmalıdır; o zaman onları yenecek hale gelir ve bu, bu turnuvada olmuştur da.

Zhou'nun simülasyon turnuvası maç videoları orada. Başarısını takdir ediyorum, naçizane, bende bıraktığı izlenimi yazdım ve başarısını büyük bir keyifle kutluyorum. Yenidir. Beklenmediktir. Hayat ta öyle. Dünyanın kuvvet derecesi en yüksek turnuvasında Zhou'nun ikisini de yenip şampiyon olmasını, bu gün, doğrusu bir Fan - Ma finali izlemeye havada karada tercih ediyorum. Gözümde büyütüyorsam da, haklısınız, büyütüyorumdur da; lakin emin olunuz ki, bu büyütme, bir Fan Zendong'u, bir Ma Long'u Çin Masa tenisinin ileri gelenleriyle hınca hınç dolu bir ortamda, hepsinin gözleri önünde yenmek ne kadar büyütülebilirse o kadarlık bir büyütmedir. Ondan ne fazlası ne de az bir büyütme değildir. Sizi, naçizane, birine ''çok büyütüyorsun'' demekle, ''bende bu konuyu çok büyüttüğünüze dair bir kanaat hasıl oldu'' demenin arasındaki ayrıma dikkat etmeye davet etmek istiyorum. Zira işin aslı, bırakınız ona az -çok diye değer biçmeyi, karşımdakinin içinde ne olduğunu bilemem. Ancak kendimle aynı yerde olduğumdan ve kendi canlılığımın aracısız, direkt algılayıcısı olduğum için, kendimi bilebilir, olduğum anda kendimle, bana ne olduğuyla bağlantı kurabilir, durum elveriyorsa da onu karşımdakine ifade edebilir, onunla paylaşabilirim. Vah vah. Zhou Qihao'nun kurbanı oldular desenize şuna. Vah vaah... Doğrusu videolar, bana tam kapışmalar izlediğim intibaını veriyor. Anlamıyorsunuz, zira garip değil. Gayet anlaşılır. Yukarıda da yazdım. Seçiciler kurulununki, konfor alanında kalan, bilindik, olimpiyatta başarı konusunda emin hissettiren, daha oylamadan bile sonucun belli olduğu, kafadan bir tercih olarak görünüyor. Özellikle Ma ve Xu'nun dünyada her çeşit rakiple başa çıkacak deneyimi olduğu kabul ediliyor, ki geçmişe bakılırsa bunu da çoktan kanıtlamış durumdalar; Fan'da onlara yakın, ilaveten, daha genç. Yalnız ortada geçmişi değil bugünü, Ma ve Xu'nun yaşlandıklarını ve Zhou'nun güncel başarısı ve ateşini göz ardı etme de var. Sanki hiç öyle bir şey yokmuş gibi yapma var. Bu durumda simülasyonun da adeta dostlar alışverişte görsün diye yapılmış olması. Zhou Qihao'ya, yeniye, hayata yer açılmasını isterdim. Simülasyondaki performansıyla, bu gün, bunu hak ettiği kanaatindeyim. Riskli de olsa yeniye yer açmadılar, eskiyi seçtiler. Göreceğiz...

Gençliği, gücü ve hala ''prime''ında olması bakımından şu seçili Çin takımında, şu an yalnızca Fan Zendong olimpiyatlarda herkesi yenebilecek evsafta görünüyor. Xu Xin ve Ma Long'un ''sarsılmaz kaya''lığı bir gerçek; lakin yaşlanıyorlar, bu yaşlanma sürüyor; henüz kadayıf aşamasına ulaşmış değiller lakin yaşlanma kendini göstermeye başladı. Teknik düzey ve deneyimleriyle bunu kapatışları, en üstte durabilmek bakımından şu an ucu ucuna. Olimpiyatlara kadar zaman var ve yaşlanma sürüyor. O zamana kadar ve olimpiyatlarda başka ülkelerden de Zhou gibi çıkış yapacak birilerinin çıkması muhtemel; hem Ma hem de Xu Olimpiyatlarda yenilgi alabilir. Ma, giderayak kapanışını elbet bir olimpiyat şampiyonluğuyla yapmak ister. Yakışır da abimize, ama o böyle olsun olmasın zaten gönlümüzde bir tahtı olan güzel bi kardeşimiz. Elimde olsaydı, her şeye rağmen yeniyi seçer, Zhou'ya bu takımda yer verirdim. Takımı oluştururken, kendini hala Ma ve Xu'nun olduğu bir yapıyla, yakın geçmişle özdeşleştirmenin sürdüğü görülüyor.. Sağlamcılık ve kaçınılmaz bayatlık...Bilinenin getirdiği konfor, sıkıcılık ve yavanlık. Xu ve Ma yenilseler bile onlar zaten Xu ve Ma, kapı gibi kariyer ve yaptıkları, koca geçmişleri orada'cılık. Ejderha yere sağlam basıyor ama ağzından çıkan alev pek öyle gür ve canlı değil. Oysa bu ateş Zhou'dur. Daha doğrusu onda, çatır çatır şampiyon olduğu bu Olimpiyat Simülasyonu turnuvası sürecinde açığa çıkan şey.

Gerçi tenezzül etmiş, gereksiz yere kimya konuşmuş; soruyu, sanki ortada madenden kömürün lifler halinde çıktığından bahseden biri varmışçasına iliştirmişsiniz...De, lakin bahsedilen, konu, karbon fiberinin nasıl hazırlandığı değil. O değil konu. Şundan bahs ediliyor: Yukarıdaki gibi yazıldığında, yani ''Yukarıda harflerin yan yana gelerek sonuna da bir “C” ile biten malzemeler aslında sentetik malzemelerden dokunmuş tekstil ürünlerdir. Sonrasında karbon emdirilerek işte o son harfi “C” olan hallerini alırlar'' diye yazıldığında, arileyte de, ziylona da, hepsine karbon emdiriliyormuş gibi anlaşılıyor. Bir kez daha yazayım isterseniz; ama bu paragrafı baştan bir kere daha okumak da onun yerine geçer tabii. Oysa durum, yani konu başlığında sözü edilen katmanlara dair doğru, böyle değil. ALC, ZLC ve Super ZLC'lerde Arylate ve zylon fiberleri karbon fiberleriyle birlikte örülüyor. Bu fiberler ayrı ayrı. Tahtaların katmanlarında örülerek kullanılan maddelerden biri öbürüne emdirilmiyor; arylate ve zylona karbon emdirildiği falan yok. Birlikte örülüyorlar, ALC, ZLC, Super ZLC gibi isimlerle anılan katmanlar da böyle oluşuyor. Hangisini kastediyorsanız, onu kullanırsınız. Birbirinden farklı şeyleri ifade ediyorlar. Bir şey anlatabilmek ve anlamak, ''emdirilmiş, batırılmış, birleşmiş''lerin ayrımlarını yapabilmeye, kullanırken bu ayrımları gözetmeye, dikkat ve hassasiyete bağlı. Hayatta ''emdirilmiş, batırılmış, birleşmiş vs.vs.'' demenin fark etmediği anlar da elbette vardır; söylediklerimin, bunları dışladığım şeklinde anlaşılmasını da istemem. Onlar da dahil. Bununla beraber, burada, mekanik, yapısal bir konu (ALC, SLC )üzerinde yazıyoruz. Bu konuda doğruyu, istiyorsak, deneyimimiz, dikkatimiz ve dili kullanabildiğimiz ölçüde ifade edebiliriz. Ve bu konu ''emdirilmiş, batırılmış, birleşmiş vs.vs.'' gibi sözcük ve kavramların nasıl kullanıldığının fark ettiği bir konu.

Arylate ya da Zylon'a karbon emdirilmiyor. Arylate ya da zylon lifleri karbon lifleriyle birlikte dokunuyor.

Zylon, bir japon kimya şirketi tarafından geliştirilmiş endüstriyel bir madde. Daha çok kevların yeni, japon versiyonu gibi. Had safhada sağlam ve hafif. Konuyla ilgili mesela Wikipedia'dan okuma yapılabilir. Bu tip ürünler, bıçak ve kurşun geçirmezliklerinden dolayı, hafif de olduklarından, giysi şeklinde zırh yapımında da kullanılıyor. Arylate de bir sentetik fiber, son derece sağlam ve esnek. Zylon arileytten daha ''hızlı'' . Arileytin şok emme özelliği fazla; zylon bu bakımdan ağaca daha yakın bir his ''veriyor''. Her iki madde de karbon lifleriyle birlikte dokunuyorlar; bu, karbonun sertliğini biraz yumuşatıyor. Super ZLC de Zylon-carbon dokumanın daha sık ilmeklisi, bi bakıma daha yüksek piksellisi diyebiliriz. Oncaazın da sweetspotı (tatlı noktası) diğerlerinden de geniş. Yani görsellerin, reklamların, gırafiklerin yalancısıyım diyecem lakin, oynadım; geniş Super ZLC'nin de sweetspotı diğerlerine nispeten. Masa tenisine yeni başlarken, top sıçratma çalışması yapıldığını hatırlayalım. Hani mesele, gayrı uzun süre topu raketin ortasında veya siviitsupotta tık tık tık tık düşürmeden sıçratmaktır ya. İşte bu idmanla biz siviitsupotu kendimize, bedenimize kurar, onu orada inşa eder, gayrı kendimizi, raketin ortasıyla vuracak şekilde şekillendirir, gitgide, bunun varyasyonlarında da ustalaşabiliriz.. Bu iyi yapılırsa, oynarken raketimizin tatlı noktasıyla zaten çabasızca, zahmetsizce vurur hale geliriz. Ondan sonra, oynadığımız raketin tatlı noktası dar da olsa geniş de, biz zaten tatlısıyla vururuz. Ammaaaa...Tatlısıyla vuramıyorsak o zaman tatlı noktası tahtasından da geniş tahta alsak gene vuramayız.

Sayın Canonat, şayet bu tahtalarla, üzerlerine hal-i-hazırda oynadığınız lastikleri yapıştırarak, tüm hayatınız buna bağlıymış gibi bir dikkatle, yeteri kadar, bizzat oynarsanız, kanaatimce, bu deneyimler vasıtasıyla sualinize mümkün olabilecek en doyurucu karşılığı almış olacaksınız. O vakit bu cevap, başkalarının kişisel deneyim, teknik icra- hassaslık düzeyi ve fiziksel yapılarından kaynaklanan yorumların aynasında çarpılmış, ilaveten, kuvvetle muhtemeldir ki, zihinlerine de doluşmuş malumatların bayat çorbasının yağıyla yağlanmış bir cevap olmayacak; öğrendiğiniz, başkasının size bir takım malumatları aktardığı bir düzeyi aşıp, var saymaya yer bırakmayan, sizin direkt kendi deneyiminizden kaynaklanan bir öğreniş olacaktır. Şayet başka bir dala atlayıp, bu tavsiyenin icab ettirdiği teşebbüste bulunmanın maddi yükünden dem vuracak olursanız da sizi anlarım. Ne yani, bu tahtaların her biriyle ayrı ayrı oynamam mı gerekiyor? Evet; aralarındaki farklılıklar konusunda deneyim kazanma talebinizin yoğunluğu kadar evet. Peki ,internette bu konuda zaten var olan malumatları okumak dışında başka ne yapılabilir? Sabır; pandemi rahatlayınca kulüplere gidip, orada bu ekipmanları kullananlardan rica edip, üzerlerine muhtemelen oynadığınızdan farklı lastikler yapıştırılmış olsa da, en azından ''iki vurup'', bir fikir, epey bulanık da olsa bir deneyim elde etmek mümkün görünüyor.

Merhaba sayın Canonat, anlattığınıza bakılırsa, doğrusu lastiklerinizi mükemmel yapıştırmışsınız. Dediğiniz gibi, yapıştırıcı tamamıyla şeffaflaştıktan sonra yapıştırma kıvamına gelmiş oluyor, gayrı yapıştırabiliyorsunuz. Bu aşamada 5 dakikayı da geçebilirsiniz. Pekii, ya ne kadar geçebiliriz? Tecrübem uyarınca 5, 10 dk. gibi süreler makul. Muhtemelen daha da beklenip de yapıştırılabilir. Lakin, demir de tavında dövülür. Şu an da çok iyi olmasına sevindim. İlerde gerekirse de tekrar yapıştırabilirsiniz. Kendim yapıştırırken, yapıştırıcının kuruyuşu sürerken, süngerin üzerine kırıntı, minik çöp vesaire gibi, yapıştırdıktan sonra, lastikle tahta arasında kalıp, kalınlık yapacak, yüzeyin düzgünlüğünü etkileyecek, vuruş anında topun yönünün değişmesine tesir etmesi muhtemel, herhangi bir şey düşüp düşmediğine dikkat ediyorum. Şayet düşmüşse, bunu, parmağımı kullanmadan, bir toplu iğne veya bir kartonun sivri köşesi yardımıyla, mümkünse yapıştırıcılı yüzeye dokunmadan, parçacığı alıyor veya kenara fırlatıyorum.

Doğrusu bu konu başlığının, yukarıdaki malumatın menşei konusunda bir miktar aydınlığı hak ettiği kanaatindeyim. Şu an dünya üzerindeki kuvvet derecesi en yüksek turnuvayı, olimpiyat ortalamasını da zaten bir hayli geçik olan Çin Simülasyon Şampiyonasını çatır çatır kazanmış Zhou Qihao'nun, neden olimpiyat takımına seçilmeyeceği konusunun burada yer alması, doğrusu gayet hoş, merak uyandırıcı ve zenginleştirici olurdu. Hele de bırakınız Zhou'yu, Simülasyon turnuvasının sonuncularından bile bir takım çıkarsanız, bu takım neredeyse yine de olimpiyatlarda başa güreşecekken...Neden, neden Zhou birinci olduğu halde olimpiyat takımında yer almayacaktı? Neden seçilmeyecekti, neydi buna mani? Takım seçme kurulunun dünyanın nasıl olması gerektiğine dair beklenti ve hayallerini mi yıkmıştı? Nedir bilmediğimiz, nedir buradaki gizem? Ancaaak; ''BİLE''!.. Cümleye ''bile''nin eklenmiş olmasıyla şimdi her şey başka; bambaşka. Bırakalım Zhou'nun olimpiyat şampiyonu olmasını, Çin Olimpiyat takımına BİLE seçilmeyecek...''Siz bırakın en üstü, o Zhou var ya, en alta, Çin olimpiyat takımına bile seçilmeyecek'' gibi anlıyor, bir hoş oluyorum... Uzun lafın kısası, ne gam! Seçiciler olimpiyat takımına Zhou'yu seçmiyorlarsa bile bu başka bir şey. Zhou Qihao çatır çatır şampiyon oldu. Çattır çatır. Videoları orada. Şampiyonluğunu ve müthiş oyununu kutluyorum! Siz de buyurunuz, siz de kutlayınız. Devamlılığı olan oyuncular, devamlılığı olmayan oyunculardan başka bir şey değildirler. Devamlılığı olan şey, kendini devamsızlık şeklinde gösteriyor. Devamlılığı olmamak yakınılacak bir şey değil. Geleceği kimse bilemez.

Bir allround canavar. Waldner'ı hatırlatmıyor değil. Oyun yaratıcılığı, hassasiyeti, cesareti, hızı ve beklenmedikliği tavanda. Fiziği ve topraklanması çok iyi. Şu an, günümüz masa tenisinin en ışıltılı temsilcisi. 24 yaşında olduğunu okudum. Nispeten geç bir parlama ama ne gam! Bu simülasyon oyunlarında bir bakıma çatır çatır dünya şampiyonu oldu. Çattır çatır! Belli bir sarf edişten sonra enerjisi hala yeterince çabuk tazeleniyor gibi görünüyor. 3-4 yıl daha adını en üstte daha çok duyacağız. 28'e gelince ise bir tık oluyor. Zira 28, 4üncü 7 demek ve insan yaşamında bu 7 yıllık dilimler ziyadesiyle önemli. Hücreler değişiyor ve daha pek çok şey oluyor; bu 7 yıllık dilimler, ''tık'' ların attığı, fiziksel ve enerjetik değişikliklerin olduğu dönemler. 28 olunca da en üst düzeyde kapışabiliyor ama artık şampiyon olmak en üst düzeyde mikro farkların belirleyici olmasından ötürü çok daha zor görünüyor.. Belki Zhou olabilir. Olmasa da ne gam! Zhou, muhtemelen olimpiyat şampiyonu olacak. Zhou'nun antrenörü Liu Guozheng' in de bu muzaffer oluştaki payını, ilaveten, zeka, anlayış, mütevazilik, güç ve güven vericiliğini anmadan geçmeyelim.

Bu turnuvada günümüz dünyasının şu andaki en üst düzey oyuncuları bulunuyor. Ma Te ve Liu Fei'nin karma çift maçları, masa tenisi, sipin ve kesmeci severlerin ziyadesiyle lezzetyab oluşlarına vesile olmasının yanısıra, masa tenisini çalışma ve öğrenme bahislerinde de ders olarak okutulacak, derinlemesine mütalaa edilecek evsafta. Ma Te ve Liu Fei'nin bu turnuvada bize gösterdiklerinden sonra, yeni plastik topların getirdiği sipindeki azalmanın, kesmeciler için nasıl dezavantaj olduğu bahis ve yakınmalarında kül bırakmayanlardan, kesmeciliğin bittiğinden dem vuranlardan ve diğerlerinden, şimdi şu bir tek sesin geldiğini duyuyoruz: .......Tıs. Lakin elbette teke tek karşılaşmalara oranla, birbirleriyle uyumları, müthiş ayak çalışmaları, sipincilikleri, zamanlamaları, müthiş mesafe duyguları, mütevazilikleri ve de o güzelim adanmışlıklarıyla, Liu Fei ve Ma Te'nin etki ve yeniciliğinin miks maçlarında bir hayli artmış olduğunu da göz ardı etmeyelim. Miks maçında bu iki en üst düzey kesmecinin, hem birbirlerinin oyununu nispeten daha iyi hissedip okumak için, hem de vuruş yaptıktan sonra toparlanıp, sonraki topa karşı sağlamlaşmaları için biraz daha zamanları oluyor. Uzaktan oynuyor olmaları, kendilerine zaman kazandırmanın yanısıra, topu iyice düşürüp, gerek uzun pütür, gerekse lastikle, hem nalına hem mıhına, şöyle iyice bir kökleyerek kesmelerine elveriyor. Videoda arada bir görünen antrenörleri, boşuna ikide bir ''kökle; yana doğru kökleyerek kes'' işareti yapmıyor. Bahis konusu ''plastik toplardaki sipin azalmasının etkisi''nin ilacı kör kör gözüm parmağıma ortada, daha çok sipin yapmak.

Eğer konu, gösterilen hassasiyet ile esasını giderek kaybediyorsa, bırakalım kaybetsin. Apaçık ki; dikkat ve hassasiyet arttıkça, berraklık ve anlayış artıyor; kendimizle ve konumuzla olan bağlantımız artıyor; esas, daha da esaslı hale geliyor. Yazı, yazılıyor ve orada duruyor; kimseye bir şey yapmıyor. Okuyup okumamak, yarıda bırakmak, sana kalmış. Eğer bir şey oluyorsa, bunu kendine sen yapıyorsun. Bunun sorumluluğunu al, ya da alma; ama bu böyle. Kendine bunu yapan sensin. Gözlerini yuvalarında oynatıp, ekrana yönelten... Zamanı da boşa harcayamazsın; sahibi değilsin ki. Sen ne yaparsan yap, o geçiyor. İlaveten; 09C yorumlarınız için teşekkür ederim. Keyifle okudum, lezzet buldum. Artık foruma yazmayacağım; son yazım bu. Şimdiye değin paylaştıklarımız için teşekkür ederim.

''Masaya uzak oynamak isteyenler için ıygun değil, uzaklaştıkça güç ve spin giderek azalıyor'' cümlesinin başında ''09C'yi bekhendde kullanırken'' olsa, hele de konu başlığı ''Dignics 09C bekhendde'' olsaydı, şüphesiz o vakit, bendenizde Wang Xi'nin lastiği forhendinde, uzak mesafeden muvaffakiyetle kullanması örneğini verecek takat kalmazdı. Doğrusu, metinle ilgili kendi dikkat eksikliğimi kabullenmektense, konunun metinde yeterince net ifade edilmemiş olduğunu dile getirmenin daha kolay geldiğini gözardı edemeyeceğim. Ancak bu bekhendte kullanım bahsi metinde yeterince net ifade edilmiş olsa, zaten o vakit forhend kullanım örneğinin ortaya çıkmasının da önü daha baştan kesilmiş olacaktı. Ayrıca, bu Wang Xi örneği belki de ondan sonra, lastik forhendte kullanınca da şöyle şöyle oluyor şeklinde eklenecek, bu gayet münasip olacak, bahsi pekala pekiştirebilecekti. Heyhat! Böyle bir durumda Dignics yerine bekhendde 2.1 mm. Tackiness D kullanılıp, onunla güçlü spinler yapana kadar idman yapılırsa, oluşulan halde Takines çıkarılıp yerine 09C takıldığında sipinler gerçekten çok etkili hatta korkunç, çok korkunç olacaktır. Bu ''old school'' yöntem, Dignics'le değil ama başka lastiklerle, defalarca denenmiş, nice muvaffakiyetlerin ardındaki zorlu yöntem olarak sarsılmaz yerini muhafaza etmektedir. Sipinler çok etkili olmaya başladıktan sonra da gayrı Takines'le vedalaşır, Dignics veya artık neyse onunla devam edersiniz, lakin önce değil. Kendi açımdan size hitab etmek için kullandığım Psycospin mükemmelen işe yarıyordu, hala da yarıyor. Yeni bildiriminizi ise, size hitap etme seçenekleri bakımından, vuku bulan bir zenginleşme addetmemek için hiç bir neden göremiyorum. Lakin, burada, pratik yazışma koşullarında, bu isimlerden yalnızca birini kullanmak benim için fazlasıyla kafi . Forumda başkalarının da bana hitab etmeleri için gereken bir isim hal-i-hazırda zaten mevcut, bu isim de işini mükemmelen görüyor. Bu konuda bir değişikliğe gitmeyi, bu konuda açılmayı ya da alternatifler sunmayı lüzumlu bulmuyorum. Kısmet, belki bir gün karşılaşır, tanışırız. Hamiş: Oralarda eskilerden Hakan Yener vardır; bekhend sipinleri de iyidir hani.

Sayın Psychospin, doğrusu yukarıda kaleme aldığınız satırları okumamı müteakiben, içimden, size ''geliniz, bunu bir de Wang Xi'ye anlatınız'' demenin geçtiğini ifade etmek istiyorum. Ne demek istediğimi sözcüklere dökmektense, bu kez sizi Wang Xi'nin son maçlarını izlemeye davet etmekle iktifa edeceğim. Xi, lastik çıktığından beri forhendinde 09C kullanıyor. Tahtası da Joo Se Hyuk.