Sevgi Saygı

[Tahsin1]

rakipler maçta birbirlerine başarı diliyorlar sizce bu başarı dilemeleri yalandan deilmi yoksa centimenliğin verdiği bir mecburiyetmi

[Hakan KIRIK]

Ben belki rakibime "başarılı bir mağlubiyet" diliyorum Tahsin, nereden bilecen?

[Ertunga]

şahsen ben mecburiyet bana versen döverim rakibi

[Rıdvan]

Ben belki rakibime "başarılı bir mağlubiyet" diliyorum Tahsin, nereden bilecen?

Hakan bey'e tamamen katılıyorum.

[cagan]

İyi olan kazansın..En büyük yalan. Kaybettiğimiz de bile hala en iyi bizizdir, laf olsun torba dolsun işte.

 

Bazı durumlar vardır ki sorumluluktan zorunluluğa dönüşür, bazı durumlar vardır ki zorunluluktan sorumluluğa dönüşür. Maç öncesi rakibin elini sıkmak, başarı dilemek ahlaki değerlerimiz gereği bir sorumluluk. Ama zamanla spor müsabakaları için bir zorunluluk haline getirilmiştir, hatta rakibinin elini sıkmayan, başarı dilemeyen sporculara ters gözle bakılmaya başlanmıştır. Yani bence centilmenliğin bir göstergesi değil, sadece bir vazifenin ifasıdır. Sportmenlik, centilmenlik zorlamayla olmaz, maçtan önce etrafa gülücükler saçan, başarı dileklerinde bulunan herkes centilmen değildir. Kaybederken ve kaybettiği andan itibaren rakibini içtenlikle kutlayabilen kişi gerçek centilmendir. Kısacası centilmenlik, sportmenlik herkese nasip olmaz, zor zanaattir.

[turushanovgu]

bu sadece masa tenisine has bir şey değil ki! futbol basketbol hentbol vs....... tüm spor dallarında mevcut olan , tamamen iyi niyetle söylenen bir birşey,

[murti-ffm]

İyi olan kazansın..En büyük yalan. Kaybettiğimiz de bile hala en iyi bizizdir, laf olsun torba dolsun işte.

 

Bazı durumlar vardır ki sorumluluktan zorunluluğa dönüşür, bazı durumlar vardır ki zorunluluktan sorumluluğa dönüşür. Maç öncesi rakibin elini sıkmak, başarı dilemek ahlaki değerlerimiz gereği bir sorumluluk. Ama zamanla spor müsabakaları için bir zorunluluk haline getirilmiştir, hatta rakibinin elini sıkmayan, başarı dilemeyen sporculara ters gözle bakılmaya başlanmıştır. Yani bence centilmenliğin bir göstergesi değil, sadece bir vazifenin ifasıdır. Sportmenlik, centilmenlik zorlamayla olmaz, maçtan önce etrafa gülücükler saçan, başarı dileklerinde bulunan herkes centilmen değildir. Kaybederken ve kaybettiği andan itibaren rakibini içtenlikle kutlayabilen kişi gerçek centilmendir. Kısacası centilmenlik, sportmenlik herkese nasip olmaz, zor zanaattir.

Yazdiklariniza tamamen katiliyorum.Rakibin basarisini ,yenilgiyi hazmedemiyen puan kaybedince masaya tekme atan yada raketini masaya vuran,bir maci kaybedince sanki spor kariyeri zedelenecekmis gibi davranan biri bence kisiligi henüz oturmamis biridir.Fakat kesinlikle sportmen degildir.Kaybetmeyi ögrenmeden kazanmanin tadini alamiyorsun.

[CyRuss]

Bence kaybetmeyi kabullenememek yani kendi performansının düşüklüğünden yada form düzeyinden dolayı kabullenememekten bahsetmiyorum, kendinden başkasının başarısını yada bir insanın kendini yenmesini hazmedememek eziklik. Yani dünyanın en iyi sporcuları bile kaybederken ben kim oluyorum diye sormalı insan kendine. Sonrasında yenildiği rakibine neden yenildiğinin ve bir daha yenilmemek için yaplması gerekenlerin muhasebesini kendi içinde yapmalıdır. Ben de maç öncesi rakibe başarı dilenmesini gereksiz bir alışkanlık olarak görüyorum. Ancak o dilek içinde güzel bir maç oynansın , maçımız centilmence geçsin , saygı sevgi çerçevesinde oynayalım gibi manalar içeriyorsa durum farklı. Maç sonundaki el skışma ve tebrik etme işi benim için son derece samimi yaptığım bir tebrik türü. Ben gerçekten beni yenen insana saygı duyarım ve onu tebrik etmekten ne gocunurum ne de gücenirim. Kızacaksam kendime kızarım. Tabii ki bunlar hep centilmence geçen bir maç sonu için geçerli. Sonuç olarak Atatürk en güzelini söylememiş mi ahlaklısı derken...Ahlak olmazsa geriye kalan çevik bedenin kıymeti var mı......

[AhmetSozmen]

Yenilmek her insanın kaderidir. Her insan eninde sonunda yenilir.

[Tahsin1]

başarı yerine iyi olan alsın hakan beyin dediği gibi belki rakibe iyi mağlubiyetler içimizdeki isteği rakibe belli etmemekbunu sadece maçta yansıtmaktır tabi bu içten dilenen bir istekte sonuçta sevgi ve saygı ön planda olacak rakibin sevyesi ne olursa olsun sen daha ustunsen bile bunu rakibe belli etmeden maçını sürdürmek bunun tersini yapıp rakibi kucuk görüp oyunu ciddiye almamak bile saygızılığın ve centilmensizliğin kıralı olur.........

garanti veriyorum bunların ve bu tip davranışların hiç biri bende mevcut deildir olamazda.. .............

[esseker]

oyunun sonucunda mutlaka biri yenilecek diğeri kaybedecek .

 

kendimden örnek vermek gerekirse , yenmek için oynarım ama yenilincede sinirlenmem .

 

çünkü her sporun amacı sağlıklı olmak ve eğlenmektir.

[cagan]

oyunun sonucunda mutlaka biri yenilecek diğeri kaybedecek .

 

 

 

Bu durumda kazanan dostluk oluyor herhalde

[Emre Adıgüzel]

rakipler maçta birbirlerine başarı diliyorlar sizce bu başarı dilemeleri yalandan deilmi yoksa centimenliğin verdiği bir mecburiyetmi

Bence cevabı vermişsin abi centilmenlik gereği ama mecburiyetten değil başarı dileyenin nezaketi ve buyuklugundendir, başarı dilemeden de centilmen olunur ama bu bir başlangıçtır, giriştir... Turuşhan abi nin de dediği gibi bir cok sporda da var zaten

[Guest Melihcan Akkurt]

Açıkçası milli takımda oynamadığım için, maçta gerçekten başarı dilerim. Ve biri beni yeniyorsa bu maçtan da zevk almaya, daha da yeni şeyler öğrenmeye bakarım. Ufak hatalar bazen sinir bozar ama bu rakibe dayanan bir sinir değil. Her maça yeni deneyim ve öğrenim olarak bakmak lazım. Ülkemizi temsil eden bir maçta olsam ne düşünürdüm bilemiyorum tabi.