Masatenisi sporunda Eğitime bakış

[teach&learn]

Merhaba

Masatenisi sporunda eğitime kişisel bakışımı özetleyen yazımı sizlerle paylaşmak istedim.Yazımın ikinci bölümü KULÜPLER ve KURULUŞLAR ilave edildi

 

GENEL BAKIŞ

Böyle bir başlığı açmak kolay değildir.Ülkemizde genel eğitim politikasından ayrı düşünülmeyecek olan bu konuyu irdelemek,önerilerde bulunmak için akademik bilgi birikimi elbette gereklidir.Benim yapmaya çalıştığım bu çalışmanın yani masatenisinde eğitenlerin eğitminin bir an önce başlatılması oldukça önemlidir.

TMTF nin yapılanması ve çalışma anlayışı ile düşüncelerimi sizlerle paylaşmıştım.Şimdi ise eğitenlerin eğitiminin gerek TMTF bünyesinde gerek ise dışında nasıl bir program dahilinde hayata geçirilmesi konusunu tartşmaya açmak istiyorum.

Masa tenisi sporunun en önemli farklılığı bireysel spor dalı olmasıdır.Bu özellik sporcunun fiziksel ve psikolojik yapısının eğitimde birebir takip edilmesi gereken bir özellik ortaya çıkmaktadır.

Fiziksel ve psikolojik niteliklerin sporcu üzerinde içsel etkileri olduğu gibi aynı zamanda yapılan sporun arenası,ortam algısı faktörlerinin etkisi kadar da dışsal etkenlerin baskısı birlikte ele alınmalıdr.

EĞİTİLENLERİN ETKİLENMESİ

Eğitilenleri belirlemek aslında o kadar zor değil.O kadar karmaşık bir süreci içeriyorki.Yine de bir yerden başlamak gerekiyor.

Örneğin aileden.Aile fertlerinin bir veya birkaçının bu sporu hangi düzeyde yapıyor olduğuna bakmaksızın başlangıç olarak etkinlemesi,

Yaşadığı semtteki spor ,otel,kahve,kamu kurumu veya özel sektör salonlarında karşılaşması

Okulunda ki spor salonu,kantin veya koridor,bodrum alanındaki masa da görmesi,

Beğendiği kulüpteki profesyonel veya amatör branşın başarısı

bu çoğaltılabilir.

EĞİTENLERİN SEÇİMİ

Bu sporu yapanları eğitmek için ortaya çıkanların beklentilerini de irdelemek gerekiyor.Çünkü hedefler ile beklentiler arasındaki ilişkinin odağında nasıl bir eğitim verileceği belirlenecektir.Bu değerlendirmeyi yapmamın amacı hangi kategoride olursa olsun alt yapıya ne denli önem verildiği ölçütü olacaktır.

Evet eğitenler kimlerden oluşur.Bunu yakından başlayarak uzaklaşan çember şeklinde değerlendirebiliriz.Eğitilene en yakın kişi aile fertleri olacaktır.İlk temas burada başlıyor.Sonrasında okul,kulüp,kuruluş ve özel dersler gelmekte..

Günümüzde masatenisi sporunun pingpong anlayışından gelen oryantal altyapı anlayışınında etkilenmesini göz ardı etmemeliyiz.Bunu açıklamamın nedeni aile bireylerinin vakit geçirmek adına bulundukları ortamda gerçekleştirdikleri en kolay spor aktivitesi olmasıdır.Kısaca aile fertleri arasında ebeveyn veya akrabalardan birilerinin bu sporla ilgilenmesi çocuğun ilk tanışma başlangıcını da sağlamış olacaktır.

Ülkemizde ki sporun temel sorunlarından birisi de bu siyasi iktidar döneminde eğitim sistemimize yapılan yanlış müdahalelerdir.Spora başlama yaşı olarak ortalama olarak kabul edilen altı ve yedi yaşları aynı zamanda ilköğretiminde başlangıç yaşıdır.Ancak ilköğretimde beden eğitimi dersleri kaldırılmıştır.Sınıf öğretmenlerinin ise beden eğitimi ile ilgisi bulunmadığı için fiziksel etkinlik derlerinde çocuklar beton zemin üzerine çizilen oyunlar oynayarak vakit geçirilmektedir.

Bu durumda altyapı çalışmalarımızda taban kabul edilen ilköğretim seviyesinde çalışma yapılması olanaksızdır.Bir konuyu da açıklamak gerekir.Halk eğitim tarafından açılan Okullar Hayat Bulsun projelerinde çalışan usta öğreticilerin (spor antrenörlerinin) iyi niyetli katkılarını unutmamalıyız.Neden iyi niyetli sorusuna (ders saat ücreti 11 TL sı ve aynı gün içinde en fazla üç saat verilmesi,en az 12 öğrencinin katılması,katılan öğrencilerin bir sonraki çalışmaya girememesi,yol ücreti vb.vb) MEB ve ona bağlı Halk Eğitim Müdürlüklerinin spor ile el sanatlarını aynı anlayış ile değerlendirmesidir.Bütün olumsuzluklara rağmen yine de bu çalıştırıcılarından bana göre beklenmesi gereken görev TARAYICI ANTRENÖR gibi değerlendirme yaparak doğuştan ve geliştirilebilir yetenekli öğrencileri saptamalarıdır.

İşte ilk eğitenlerin eğitimi burada başlamaktadır.MEB'e bağlı okullar kadar özel okullarda da durum pek farklı değildir.Özel okullarda ise beden eğitimi öğretmenleri tribün sporlarını branş olarak seçmeleri nedeni ile masatenisi kulüpleri daha düşük profilli faaliyet göstermek durumundadır.

Kısaca değerlendirecek olursak okullarımız bünyesinde masatenisi sporu için çalışmalarda bulunan usta öğretici (antrenör) ve beden eğitimi öğretmenlerinin donanımı konusunda ilk eğitim çalışmasının bu seviyeden başlaması gerekir.Onlardan beklentilerin neler olması ve bu beklentileri karşılayacak yeterliliğe sahip olmaları adına neler yapılabilir.?

Okullarda çalışma başlayınca ilk olarak nasıl bir ortamda hangi ekipmanlar ile bu sporun eğitimine başlanacaktır.Burada önemli olan okullarımızda bu sporun gerektirdiği ekipman konusunda deneyim sahibi olmak.Ne ile karşılaşalıcağı aşagı yukarı belli zaten.Üzeri çizilmiş masa,filesi yırtık,ayak dengeleri bozuk,üstündeki lastikleri kalkmış sarı süngerli tahta raketler.Top deseniz zaten 3-5 adet.Onlar da okullara malzeme satmaya çalışan açıkgöz spor malzeme mağazalarının ellerinde kalan renk ve çap olarak (40+ ve beyaz olmayan) onaysız top ve raketlerden oluşmakta.

MEB Halk Eğitim üzerinden isterseniz Özel okullara anlaşmalı antrenör olarak gidiniz mekan ve ekipman olaark karşılaşılaşacağınız tablo üç aşağı beş yukarı budur.

Eğitenleri eğitmeden önce onların karşılaşacağı gerçekleri ne kadar bilirsek o kadar faydalı olabiliriz.

Öncelikle bu çalıştırıcıların sabırlı,çocukları seven,öğretmek ve bu sporu sevdirmeyi amaç edinen kişiliğe sahip olması doğru oalacaktır.Başlangıç eğitiminde önemli olan eğlenceli ve katılımcı oyun anlayışı benimsenmelidir.Farklı karakter ve cinsiyet faktörleri ile birlikte değerlendirildiğinde ve buna bir de öğrenme yetisindeki farklılıklarda eklendiğinde çalıştırıcının o denli kendisini geliştirmesi uygun olacaktır. Çocukların aileleri ile de süreklilik taşıyan ilişkilerde önerilerin yaratacağı birlikte hareket etme anlayışıda daha başarılı sonuçların alınmasını sağlayacaktır.İşte bu aşamada çalıştırıcıdan beklenen en önemli özellik TARAYICI ANTRENÖR misyonunu gerçekleştirmesidir.

Yeteneklerin yönlendirilmesi konusuna gelince ortaya KULÜPLER veya KURULUŞLAR çıkmaktadır.

Yarışmacı sporcuya dönüştürebilmek tarayıcı antreönürden beklenen bir görev olmamalıdır zaten çalışma koşullarıda uyugun olmayacaktır.

KULÜPLER ve KURULUŞLAR da eğitenlerin eğitimi
Kulüpler içinde masatenisi branşının (Bugün dahi çoğu kulübün içinde bu branş yoktur) oluşturulmasından önce kulübün tesis ve ekipman olanaklarını değerlendirmek gerekir.Branşı açmak işin daha kolay kısmı Önemli olan kulüp altyapı ve lisanslı sporcularının çalışma olanaklarının nasıl sağlanacağıdır.
Bugün çoğu kulübün kendisine ait masatenisi salonu bulunmamaktadır.Doğal olarak çevrelerindeki okul kapalı spor salonları,belediye veya GSİM çok amaçlı spor salonları ile İl Temsilciliklerine ayrılan salonları kullanılmaktadır.Bunun dışında çeşitli dernek lokalleri kiralama veya sahip olma şeklinde alternatiflerde bulunmaktadır.
Kulüp dışındaki salonların sorunu zaman kısıtlamasıdır.Öğrenciler ve çalışanlar kadar,çalıştıranlarda ortak zaman diliminin çalışma salonu ile de uyumlu olması gerekmektedir.
Tesis ve katılımcıların tesis ve zaman ile ilgili bu sorunu çözümleme alternatifleri kulüplerin maddi olanakları ile de orantılıdır.Kulübün kiralama,eğiticinin maaşı,ulaşım yarışmalara katılma ücretleri de giderleri oluşturmaktadır.Peki ya gelirler ? Bu aslında farklı konu.Ancak dolaylı da olsa bu başlıklarıda etkilemektedir.
EĞİTENLER ( ANTRENÖRLER)
Eğitenlerin kaynakları nerelerdir ?Öncelikle bunu kısaca açıklamak gerekiyor.TMSF nin açmış olduğu antrenörlük kurslarını bitiren çalıştırıcılar ilk kaynak olarak ortaya çıkmakta.ikincisi ise BESYO okullarından mezun ve branşları masatenisi olan beden eğitimi öğretmen adayları.Üçüncü kaynak ise yurtdışından gelecek antrenörler.
TMSF nin açmış olduğu kurslar 1.2.3.4.5. kademe diye kategori edilmiş bulunmaktadır.3.kademe ve yukarısı kursları ben duymadım.Bu kursların açıldığı yerlerin seçimi, zamanlaması ve katılımcı sağlanması konusunda sıkıntılar yaşanmakta ve ne denli verimli olduğu da tartışılmaktadır.Besyo mezunlarının masatenisini ilk branşları olarak seçmeleri ancak bu sporun içinden gelerek yüksek öğrenim tercihini yapanlar arasında olmaktadır.
Bana göre bu mezunlardan en faydalı şekilde verim alabilmek için öncelikle bunun bir meslek olduğu düşüncesinin pekiştirilmesi ile mümkündür.İş kaygısı ekonomik,sosyal,sağlık güvencelerini sağlayacak bir iş olanağı olarak antrenörlük yapabilmek ancak maddi olarak branş bütçesi yüksek olan kulüplerde söz konusu olabilir.
Kulüplerde görev alacak antrenörlerin maddi beklentilerini çözmeden onlardan verim almayı beklemek (gönüllülük ) dışında aşırı iyimserlik olur.Bu nedenle kulübün branş için ayırdığı yıllık bütçesi içinde antrenörlük ücreti,ekipman,yıllık kiralama,turnuva katılım,kamp,ulaşım,konaklama,yemek gibi başlıklar bir arada düşünüldüğünde şu sorun nasıl çözülecektir ?
""ANTRENÖRÜN de eğitimi için gerek yurtiçi gerekse yurtdışı kurslara katılmasının sağlanması ve proglanması ""
İkinci aşama BESYO mezunu olamayan bu sporu lisans düzeyinde yaparak TMSF tarafından açılan kursları tamamlayan antrenörlerin pozisyonudur.Bu konuda kulübün hedefleri ile antrenör adayının beklentilerinin ne denli örtüştüğü de sorgulanmalıdır.Aynı zamanda oyuncu antrenör olabilen bu tür çalıştırıcıların kulüp alt yapısınada yönlendirilmesi zorunludur.Çünkü altyapı eğitiminde maddi beklentilerinden daha çok (genellikle iş sorununu çözmüş,öğretmen,emekli vb) zaman ve gönüllük daha ön plana çıkmaktadır.Bu durumda maddi beklentiler lisans dışı alt yapı öğrencilerinden elde edilecek aidatlar ile karşılanabilir.
Bu özelliği taşıyan antrenörlerin her yıl hangi kurum veya organizasyona bakılmaksızın teknik ve taktik bilgi eğitimi almaları sağlanmalıdır.
Kulüplerde başarıyı sağlamak için en az iki antrenör ile çalışılmalıdır.İlk antrenör ALTYAPI çalışmaları ile çevrelerinde mevcut tarayıcı antrenörle ilişkiyi sürekli kılan bir anlayışla çalışmalarını sürdürmelidir.
İkinci antrenör ise altyapıdan gelen veya transfer edilen LİSANS (YARIŞMACI) düzeyindeki sporcuların eğitim ile uğraşmalıdır.

Bu konuyu şimdilik bitirmek adına

Bireysel sporlarda başarı yabancı oyuncu getirerek sağlanamaz.Kısa,orta ve uzun vade planları yapılır.Çin ve japonya örnek alınacak ise o ülkelere dört farklı işlevi olan teknik ekip gönderilir.Bunlar:
1-Antrenörler (Eğitenlerin eğitimi)
2-Ekipman ve tesis teknik ekibi,
3-Yönetme biçimi,organizasyon takibi,
4-Hukuksal ve idari kurallar..
Bu sağlanır ise eğitim için suyu taşımaya gerek kalmaz değirmen yapmak gerekir.

 

[YukselKaraman]

İyi tespitler ve bilgilendirmeler olmuş, fakat, bunu bir ileri seviyeye taşımak gerektiğini düşünüyorum.