Dünyanın 2. Zengini Larry Ellİson Un Yale Üniversitesi Mezuniyet Tören

[Guest Murti]

Amerikan üniversitelerinin bir âdeti var. Her yıl, her üniversite kendi

alanında çok sivrilmiş bir önemli ismi mezuniyet konuşması yapmak üzere

davet ediyor. Aşağıda, bu yıl, Yale Üniversitesi mezuniyet törenine davet

edilen Oracle bilgisayar şirketinin kurucusu ve genel müdürü Larry

Ellison’un şaşırtıcı, hatta şok edici konuşması var.

 

’Yale Üniversitesi mezunları, daha önce böyle bir giriş görmediğiniz için

özür dilerim ama benim için bir şey yapmanızı istiyorum. Lütfen, etrafınıza

iyi bir bakın. Solunuzdaki sınıf arkadaşınıza bir bakın. Sonra sağınızdaki

sınıf arkadaşınıza bir bakın. Ve şimdi şunu aklınıza koyun: Bundan beş yıl

sonra, on yıl sonra, hatta otuz yıl sonra, solunuzdaki kişi hiçbir şeyi

başaramamış olacak. Sağınızdaki kişi de aslında hiçbir şey başaramamış

olacak. Ve siz, ortadaki? Ne bekliyorsunuz? Siz de başaramayacaksınız.

Aslında bugün şöyle bir etrafıma baktığımda parlak gelecek için yüzlerce

umut ışığı göremiyorum. Yüzlerce değişik endüstride liderliği ele alacak

kişiler de göremiyorum. Görebildiğim tek şey, geleceği başarısızlıktan başka

bir şey olmayacak yüzlerce insan. O kadar.

 

Sinirlendiniz. Bu anlaşılabilir bir şey. Ben, Lawrence ’Larry’ Ellison

üniversite terk, kim oluyorum ve bu yetkiyi nerden alıyorum ki, ülkenin en

prestijli yükseköğrenim kurumunun bu yılki mezunlarına böyle şeyler

söyleyebiliyorum? Bu yetkiyi nereden aldığımı söyleyeyim: Çünkü ben,

üniversite terk ve dünyanın en zengin ikinci adamıyım. Siz değilsiniz.

 

Çünkü Bill Gates, o da üniversite terk ve dünyanın -şimdilik- en zengin

adamı. Siz değilsiniz. Çünkü Paul Allen, o da üniversite terk ve dünyanın en

zengin üçüncü adamı. Siz değilsiniz. Başka örnekler de var. Mesela Michael

Dell, o listede 9 numara ve yukarı doğru hızla tırmanıyor, o da üniversite

terk. Ve siz o listede hâlâ yoksunuz.

 

Şimdi çok kızdınız. Bu da anlaşılabilir. O halde biraz da egolarınızı

okşamama izin verin. Pekçoğunuz burada dört ya da beş yıl eğitim gördünüz.

Önünüzdeki yıllar için epey iyi bir eğitim aldınız, bilmeniz gereken pekçok

şeyi öğrendiniz. İyi çalışma alışkanlıkları edindiniz. Burada size o

önünüzdeki yıllar boyunca yardımcı olacak bir sürü insan tanıdınız, onlarla

bağlantı kurdunuz. Ve hayat boyunca yanınızdan ayrılmayacak bir kelimeyle

güçlü bir ilişkiniz oldu burada: Terapi. Bunların hepsi güzel şeyler. Ama

gerçekte, o kurduğunuz arkadaşlık bağlantılarına fena halde ihtiyacınız

olacak. O çalışma alışkanlığına ve ’terapi’ye de ihtiyaç duyacaksınız hayat

boyu. İhtiyacınız olacak, çünkü üniversiteyi terk etmediniz. Dolayısıyla

asla dünyanın en zengin insanları arasına katılamayacaksınız.

 

Elbette, belki de listeye 10 ya da 11. sıradan, Microsoft yöneticisi Steve

Ballmer gibi, girebilirsiniz. Ama herhalde onun kimin için çalıştığını

söylememe gerek yok, değil mi? Sadece kayda geçsin diye söylüyorum, o da

zaten master sınıfından terk. Biraz geç kalmış anlayacağınız. Son olarak,

herhalde bazılarınız ya da umarım bu konuşmadan sonra çoğunuz kendi

kendinize soruyorsunuz: ’Yapabileceğim bir şey var mı? Bir umudum var mı?’

Maalesef hayır. Çok geç kaldınız. İçinize çok şey dolduruldu, siz onlara

bakıp çok şey bildiğinizi sanıyorsunuz. Artık 19 yaşında değilsiniz.

 

Eveeet, şimdi gerçekten çok kızdınız. Bu anlaşılabilir bir şey. Belki de şu

an, size bir umut ışığı vermenin, bir çıkış yolu göstermenin tam zamanıdır.

Hayır, 2000 mezunları size değil. Siz kaybettiniz. Sizi, yılda 200 bin

dolarlık komik maaş çeklerinizle baş başa bırakıyorum. Üstelik o maaş

çekinin üstünde sizden birkaç yıl önce okulu terketmiş birinin imzası

olacağını söyleyerek. Öğütlerim size değil daha alt sınıfta okuyanlara. Size

söylüyorum: Hemen ayrılın. Daha güçlü söyleyemem: Ayrılın. Hemen toplayın

eşyalarınızı ve fikirlerinizi ve bir daha geri dönmeyin. Terkedin. Her şeye

yeniden başlayın. Size söyleyebileceğim tek şey, o başınızdaki kepler ve

kıyafetin sizi aynen şu güvenlik görevlilerinin beni kürsüden aşağı çektiği

gibi...’

[Muhammet Donatbayan]

Çok ilginç bişey bu üniversiteyi tekedip de dünyanın en zengin kişileri ne yaptıda bu kadar zengin oldu diye bu yazıyı okuyan herkes soruyordur kendi kendine herhalde...

[hakan.a]

Buna benzer hayat hikayeleri bizim ülkemizdede mevcut. Acaba nerde hata yapılıyor :

[Guest Murti]

ben gec kaldim mi ne uni 3 sene oldu...(:

[Alper Yıldırım]

Bence çok saçma bir konuşma yapmış. Eğer insan hayatından memnunsa başarılıdır. Dünyanın en zengini olmaya gerek yok. Ayrıca ünv. den ayrılıp zengin olamayan çok kişi var. Hayat herkese eşit fırsatları tanımıyor ki.

[Saadettin]

Arkadaşlar Adam Yale Üniversitesi mezunlarına konuşuyor. Yani o üniversiteye girmek için çok çalışkan ve zeki olmak gerektiğini bilen gençlere konuşuyor...

Anlattığıda kısaca; "Bu kadar zekanız varsa üniversiteyle vakit kaybedeceğinize girişimci ve cesaretli olun para sizi bulacaktır" diyor. -ki, bende üniversite mezunuyum...-

[Guest iosum]

öncelikle teşekkürler murti..

 

doğumdan ölüme bize dayatılanlar ile yaşadığımız bir gerçek,dünyanın neresinde olursak olalım.. bunu kırmak,farklılaştırmak,her şeyi yıktıktan sonra yeniden başlayabilmek benim bu yazıdan anladığım..

 

not: bu forumun düzeyi,saygınlığı ve anlamı adına başta ertan bey ve her birinize teşekkürler..

 

saygıyla..